Dag 28-31: Back to Bangkok.

Vanwege onze ervaringen in Laos besloten wij terug te gaan naar Bangkok om weer bij te komen.

Onze laatste dag in Laos bestond uit een ritje vanuit Vang Vieng naar Vientiane, om vervolgens met een nachtbus naar Bangkok te gaan. Wij werden opgehaald met een tuktuk, en naar de bushalte gebracht waar de bus naar Vientiane zou vertrekken. Na de tuktuk te hebben gehaald, maakten wij een fijn ritje mee. Bij aankomst op de bushalte stond er een niet zo luxe bus zoals werd beloofd. Dit was de local experience zullen wij maar zeggen. Op zich geen probleem, maar voor de zoveelste keer wat anders krijgen dan wat gezegd werd, dat is minder fijn.

Wij wachtten in de bus, totdat deze gevuld was met toeristen en de bijbehorende bagage. Artyom moest terugdenken aan het deuntje dat hij hoort wanneer hij in de wacht staat bij de apotheker, en vergeleek deze met een soort Bollywoodwaardig klinkende verbale diarree die door de speakers sijpelde. De buschauffeur had vrij snel door dat de bus deze herrie niet op prijs stelde, en besloot in plaats van de speakers, de ventilatoren aan te doen. Heerlijk.

Na aankomst in Vientiane bleek de aansluiting toch niet om 13:00 te vertrekken, maar om 14:30. Wij besloten aan de overkant te lunchen met een rode curry met zeevruchten, welke er goed inging. De vermoedelijke eigenaresse van de tent is getrouwd met een Belg, sprak fijn Engels en maakte onze wachttijd een fijn moment van de dag. Het lot zag ons genieten, en besloot dit moment te verlengen tot 16:30, aangezien wij om 14:30 te horen kregen dat de bus wat later zou vertrekken.

Wij maakten een wandeling om nog wat van de stad te zien. Na de wandeling waren wij het erover eens dat de natuur prachtig is in Laos.

De bus van 16:30 was een soort tussenvorm tussen de local experience en de bus op het plaatje bij het kopen van de tickets. Deze bus zou rond 19:00 bij de grens met Thailand aankomen, waarna wij over zouden stappen op de slaapbus.

Net voor de aankomst bij de grens, begon Artyoms maag wat op te spelen. Zouden de zeevruchten hun nieuwe omgeving dan toch niet zo leuk vinden? Het antwoord volgde vrij snel, net voor de paspoortcontrole om precies te zijn. De curry wilde in Laos blijven, en Artyom ging helaas over zijn nek.

De buschauffeur was zeer betrokken en behulpzaam, en zorgde ervoor dat onze paspoortcontrole bij een diplomatenhokje plaats kon vinden, door de douane wat geld te geven, als compensatie voor het tijdelijk onderbreken van hun telefoonspelletjes.

Eenmaal over de grens en in een andere bus, ging het weer mis toen er een zure geur van mandarijnen de bus vulde. Gelukkig is het bij die ellende gebleven, en is Artyom na een paar dagen weer vast eten gaan eten.

​​In Bangkok hebben wij tijd besteed aan het comfortabel uitzieken, veel fruit eten en de marktjes bezoeken. Er moest ook gerust worden - Bangkok is nu eenmaal niet bepaald prikkelarm. Gelukkig was er een boardgame cafe en als meest memorabele vondst: een theecafe waar een chinees/thaise dame geweldig over thee kon vertellen, en de bijbehorende snoepjes. Witte thee is een nieuwe toevoeging aan ons smaakpalet!

Opvallend was dat Thaise mensen wat meer van actieve spelletjes houden waar je snel moet reageren. Denken zit er niet per se bij, maar zij spelen met waanzinnig veel enthousiasme, leuk!

Een ander hoogtepunt was een mocktail drinken op een rooftop bar, zoals dat ook hier, heel hip, heet. Mooi uitzicht gegarandeerd, wat wij dunnetjes hebben overgedaan op het dak van ons hotel: de zonsondergang zien vanuit het zwembad. Naast het zon en water werden wij ook helemaal blij en warm van binnen toen wij hoorden dat het in Nederland een stuk kouder is. Groetjes!