Dag 7: Tyengboche

Onze bestemming na Namche was Tyengboche. Bij een kleine zitpauze (vaak moeten we even zitten om andere passanten voor te laten:  dragers met tot wel 200 kilo aan bier/stro/noodles/houten planken op hun rug, stoeten van ezels, yaks..) kwam er een klein meisje op ons af. Ze had iets in haar hand en keek heel geheimzinnig. Langzaam liet ze zien wat ze vast had en bood het aan: een snoepje. Wij weigerden en zeiden dat het voor haar was, maar ze wilde het heel graag geven. In ruil voor het snoepje gaven we haar een Snickers. De reep was 3/4 van haar hoofd. We maakten het voor haar open en blij rende ze naar haar moeder om te laten zien wat ze had gekregen. Ze kwam terug met een mandarijn - als bedankje voor de snickers. Wij hebben deze tevreden opgegeten en het meisje vond het maar niks dat wij weer doorgingen met de reis naar Tyengboche. 

Het plaatsje ligt vlakbij een grote boeddhistische tempel, waar we zelf niet in zijn geweest. Wel zat er een man bij ons op het terras die aan één stuk door uit zijn hoofd gebedsteksten wist op te dreunen - dat vonden wij wel knap. Hij brandde ook wierook op het terras en deed iets met een kettinkje/armbandje. 

Na we een kamer te hebben gekregen bij een prettig uitziende lodge, bleek het moeilijk te zijn een gesprek te voeren onder het gesnurk van onze buurman. Dat vonden we toch niet zo prettig, dus  besloten we een andere kamer te nemen. Anna vroeg om eentje met weinig/geen buren (de lodge was redelijk leeg) en zo kregen wij een hoekkamer met ramen aan twee kanten. Aangezien de ramen enkel glas waren en de gordijnen dunner dan zakdoeken, had deze geluidsupgrade ook consequenties. Tyengboche was namelijk ook duidelijk veel kouder dan Namche. 

De temperatuur bleek echter nog veel meer te gaan dalen..