Arts Artyom

De laatste stop van onze aankoopreis: de apotheek.

We hadden nog pillen nodig tegen hoogteziekte en de Kruidvat verkocht deze niet. Op naar de apotheek dus. 

Na braaf op ons volgnummer gewacht te hebben, vroeg Artyom naar de medicijnennaam van het spul waar we naar op zoek waren. De mevrouw van de balie leek erg onder de indruk van het feit dat Artyom deze letters allemaal vloeiend achter elkaar uit kon spreken, maar haar gezicht betrok snel daarna. 'Helaas is dit niet meer op voorraad; ik ben bang dat hiervoor een verwijzing nodig is.' Ze had duidelijk het idee dat dit zou betekenen dat wij dus ziek op een berg zouden eindigen. Ook Anna voelde zich even onzeker na deze uitspraak.

'Zou ik het mogen voorschrijven?' vroeg Artyom. 'Ik weet niet of jij dat mag', zei de dame met een voorzichtige glimlach, terwijl zij een stapel papiertjes tevoorschijn toverde. 'Ik ben arts, welli..' 'Dat dacht ik al hoor' Het gezicht van de apotheekvrouw klaarde meteen op. 'Wilt u dit doen op groen, geel of wit papier?' Artyom koos voor groen (zijn lievelingskleur). Na met zijn doktershandschrift de gegevens te hebben ingevuld, waren wij 20 hoogteziektepillen rijker. De andere 20 mogen wij ophalen bij de apotheek op een later tijdstip. 

Dat scheelt weer een bezoekje aan de huisarts